داستان الکس و بوفون ، افسونم می کند

پائولو دیبالا با گلزنی ها و بازی های فوق العاده اش جایش را در میان یوونتوسی ها باز کرده در مصاحبه ی مفصلی با توتواسپورت در مورد تحلیلش از این فصل یوونتوس سخن گفت:

این فصل با توجه به مسیری که برای قهرمانی طی کردیم و اینکه هر چیزی چطور پیشرفت کرد فوق العاده بود و حتی بیشتر چسبید. این فصل دقیقا به همان خوبی بود که انتظار داشتم، چون در طول 3 سالی که در ایتالیا بودم، از قبل متوجه شده بودم که هیچ تیمی به اندازه ی یوونتوس قوی و موفق بود. هیچ استادیوم دیگری در ایتالیا آن ترس را در دل رقبا ایجاد نمی کند، هیچ چیز مشابهی وجود ندارد. من می دانستم که دارم به یکی از بهترین تیم های جهان می آیم، و مشخص شد قضیه از همین قرار بوده است. من هرگز به خاطر تصمیم حسرت نخوردم. هرگز. نه حتی در بدترین لحظات فصلمان، وقتی که 12 امتیاز از اینتر عقب بودیم.

بهترین گلزن این فصل یوونتوس ادامه داد:

می دانستم که تغییرات زیادی انجام داده ایم، اینکه بسیاری ما هنوز باید می فهمیدم که یوونتوس واقعا چه بوده است و اینکه بسیار از ساز و کارهای باید از ابتدا شکل بگیرد تا هماهنگ شویم. مهمتر از همه، می دانستم که همه چیز هنوز در دست ماست. تنها باید بازیهایمان را می بردیم … و این دقیقا همان کاری بود که ما کردیم. حالا همه چیز حتی بهتر است، چرا که ایده ی قهرمانی با آن بازگشت هیجان انگیزترش می کند.

شایعاتی در مورد پیشنهادات تیم های دیگر به دیبالا مطرح شده است و گفته می شود یووه پیشنهاد تمدید قرارداد با افزایش حقوق به 4 میلیون به او خواهد داد:

آیا می توانم مثل آلساندرو دلپیرو و جیجی بوفون شوم؟ بله، می توانم این را تصور کنم، داستانشان افسونم می کند: 20 سال بر تن کردن یک پیراهن آدم را به یک مجسمه ی یادبود تبدیل می کند. نمی توانم قول بدهم، چرا که تنها به من بستگی ندارد، اما حیرت انگیز خواهد بود که به اندازه ی آنها قهرمان شوم و تا ابد در یوونتوس بمانم.

دیبالا دوست دارد در لیگ قهرمانان قهرمان شود:

بدترین لحظه ی این فصل حذف برابر بایرن در لیگ قهرمانان بود، هنوز اذیتم می کند. من به خاطر مصومیت در خانه بازی را می دیدم، حتی نمی توانستم آنجا باشم تا لااقل تجربه ای کسب کنم. منطقاً فکر می کردم ما کار را تمام کرده ایم تا اینکه در دقیقه ی آخر گل خوردیم. ما خیلی نزدیک بودیم.

او سپس در مورد هم تیمی هایش گفت:

کلودیو مارکیزیو بهترین هم تیمی من است، چرا که از همان روز اول با من صمیمی بود. بوفون، پاتریس اورا و بقیه یپیشکسوت های تیم عاقل ترین هم تیمی ها هستند، چرا که آنها برای مواجه شدن با جو رختکن پخته تر عمل می کنند. آنها به ما یاد دادن که به وقتش شوخی کنیم و وقتی که نوبت به تلاش کردن بود، تلاش کنیم. من در حال حاضر الگویی ندارم، اما هم تیمی های یوونتوسی ام برای من نقطه ی مرجع محسوب می شوند.

یوونتوس آرنا؟

وقتی به عنوان بازیکن تیم رقیب پا به یوونتوس آرنا گذاشتم آن ترس خاص را احساس کردم، وقتی تماشاگران اینقدر به زمین نزدیک هستن، تمرکز کردن کار دشواری است. هیچ ورزشگاه دیگری در ایتالیا جو اینچنینی و تاثیر مشابه روی تیم حریف ندارد. حالا من در یوونتوس هستم و خصومت ها را می بینم، به خصوص در شبکه های اجتماعی. ایتالیا به دو قسمت تقسیم شده است: نصفشان طرفدار یوونتوس هستن دو نصف دیگر از یووه متنفرند.

دیبالا در پالرمو شماره ی 10 بود، اما با کمال میل ‌اجازه خواهد داد که پوگبا تا مدت ها شمارهی 21 را بپوشد:

من خوشم می آمد که 10 بپوشم، اما قبلا اشغال شده بود! امیدوارم که تا مدت های طولانی اشغال بماند. نمی دانم که پوگبا می ماند یا نه، این انتخاب خود اوست.

دیبالا در لیست اولیه ی کوپا آمریکا حضور دارد و دائما با مسی مقایسه می شود:

این برایم خوشحال کننده است، این مقایسه ها بهمن فشار نمی آورد. نمی دانم می توانم مثل مسی باشم یا نه، اما هدفم این است که توپ طلا را ببرم. می توانم بگویم در ایتالیا دفاع نسبت به نوع معمول فوتبال خیلی بهتر است. تیم های کوچک بر خلاف تمی های اسپانیایی آنقدر بی خیال و وحشی بازی نمی کنند. مسی و کریستیانو رونالدو نمی توانند در ایتالیا 80‐90 گل بزنند.

«به اشتراک گذارید»

نازنین راهبر«نگارنده اخبار»

ارتباط با نگارنده: